Jaap Boon uit Venhuizen zwaait na veertig jaar af bij Wintershow Middenmeer
Artikel verschenen in het 
van 25 februari 2019.
Jaap Boon maakt voor de laatste keer de borstnummers voor de deelnemende koeien in orde.
VENHUIZEN
Aan zijn opvolger beloofde hij om, elke keer als hij de afgelopen maanden iets voor de Wintershow in Middenmeer deed, een aantekening te maken. „Want het gaat zo automatisch allemaal”, zegt Jaap Boon. Dertig jaar lang zette de inwoner van Venhuizen zich als secretaris in voor de organisatie van de rundveekeuring. Na de editie van volgende week woensdag zwaait hij af. „Maar als ze straks ergens niet uitkomen, geven ze maar een gil, hoor.”
Boon (76), die veertig jaar als controleur stamboekhouder gewerkt heeft, is al sinds de oprichting actief voor de stichting die officieel nog altijd de naam Wintershow Abbekerk draagt. „We zijn destijds met een zestal veeteeltstudieclubs uit de omgeving begonnen”, gaat hij dertig jaar terug in de tijd. „Oostwoud, Sijbekarspel, Schellinkhout, Hoogkarspel, Venhuizen en Opmeer. Als eerste moest er een locatie gevonden worden. Kwamen we op het idee dat het wel bij Wil Hartog kon. En die was meteen zeer enthousiast.”
Negen keer werd de keuring gehouden in de grasdrogerij in Abbekerk. In 2003, toen de show door de uitbraak van mond- en klauwzeer al twee jaar niet door was gegaan, moest er een nieuw onderkomen gevonden worden. Dat werd de manege van de Wieringermeerruiters in Middenmeer.
„Perfect”, zegt Boon over de locatie waar sindsdien elke eerste woensdag van maart de koeienshow plaatsvindt. „Het is er heel ruim en we krijgen alle medewerking.”
Volgende week zal de geboren Enkhuizer er voor de laatste keer ’in functie’ zijn. „Op dinsdagochtend gaan we opbouwen”, schetst hij het draaiboek. „Met een hele ploeg vrijwilligers. Meestal zijn we met de middag klaar. Na de lunch lopen we de boel nog even na. En dan benne we alweer klaar.”
Als secretaris heeft Boon dan al heel wat uren aan de voorbereiding besteed. „Het is een hele organisatie. De inschrijvingen, het regelen van juryleden, ringmeesters, dranghekken, wc-wagens, een fotograaf, noem maar op.”
Verdeeld
Ze doen het, zo benadrukt hij, samen. „We hebben een bestuur van veertien man en de taken zijn goed verdeeld. We doen allemaal wat. Waarbij ik wel de coördinatie heb. Ik verzamel ook alle gegevens van de koeien die meedoen, stel de catalogus samen en zorg dat die op tijd bij de drukker ligt.”
„Hij regelt gewoon alles, hoor”, roept zijn vrouw, die van een afstandje heeft meegeluisterd. Boon glimlacht. En wijst dan naar een stapel enveloppen die op tafel ligt. „Voor de deelnemers, sponsors en officials. Maandag (vandaag, red.) gaat de hele bubs op de post. Ik moet ook de borstnummers voor de koeien nog klaarmaken. En de bordjes voor boven de balies. Tot drie jaar terug regelde ik ook de sponsors en de standhouders, maar dat doet Peter Koopman nu.” En nu draagt hij dus ook zijn andere taken over. „Met mijn opvolger, Kees Conijn, heb ik afgesproken dat ik iedere keer opschrijf wat ik doen. Want het gaat allemaal zo automatisch. Misschien gaat er straks gerust wat mis. Maar ik heb al gezegd: ’Als er haperingen zijn, geef je maar een gil’.”
Boon neemt ook geen afscheid omdat hij er geen zin meer in heeft. „Op een gegeven moment is het gewoon mooi geweest. Straks gaan ze zeggen: ’Loopt die oude man hier nou nog steeds rond’. Dat wil ik voor wezen. Maar ik heb het altijd met veel plezier gedaan.”
Sneeuw
Eén editie weet hij zich nog helder voor de geest te halen. „Toen lag er een dik pak sneeuw. Werd ik ’s ochtends om vier uur gebeld door de toenmalige voorzitter. Toen ik aankwam waren ze al druk in de weer met shovels en trekkers om de boel ruim te maken. Niet alle boeren durfden het aan om te komen, maar uiteindelijk stonden er evengoed zeventig koeien in de ring. Dat bewijst toch dat de Wintershow iets aparts heeft.”
Ook volgend jaar is Boon ’gewoon’ van de partij in Middenmeer. Als bezoeker. „Kan ik mooi kijken. Als je in de organisatie zit, kom je daar toch niet echt aan toe. Dan ben je met van alles in de weer. Of ik het kan loslaten? Jawel, hoor. Ik denk dat ik dinsdag gerust nog effies kom helpen. En als ze me advies vragen, geef ik dat. Maar verder ga ik me nergens mee bemoeien.”
